Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Δεν βρίσκω τίτλο!

Και κάπως έτσι, μέσα από ατέλειωτες συζητήσεις και αναζητήσεις για την σωστή Τέχνη και την κατανόησή της. Μέσα από προσωπικές αναζητήσεις.Μέσα από αλλεπάλληλα στηψίμτα των μυαλών μας για την πρόκληση της φαντασίας.Μέσα από ενδιαφέρουσες συναναστροφές.Μέσα από καινούριες εμπειρίες και καταστάσεις, ξεκινάει η αρχή ενός τέλους που δεν έχω αποφασίσει αν το θελω ή οχι... Σήμερα ήταν η τελευταία φορά που πήγαινα ξενυχτησμένη ,παρέα με άλλες 2, να παρουσιάσω ένα project. Περιμέναμε 4 ώρες μέχρι να έρθει η σειρά μας.Έκανα μια βόλτα στις άλλες αίθουσες.Είδα καθηγητές που συζήτησα για την πτυχιακή μου (άκρως χρήσιμες συζητήσεις), είδα τα παιδιά μικρότερων εξαμήνων να παλεύουν να φτιάξουν κάτι χαλασμένα σχεδιαστήρια.Ήταν η τελευταία φορα που μύρισα την βενζινόκολλα και άκουσα τον ήχο του ηλεκτρικού πριονιού να κόβει το ξύλο στο εργαστήριο της μακέτας.Είδα για τελευταία φορά τα έντονα χρώματα από τα κεριά στο εργαστήριο του υφάσματος.Ανέπνευσα για τελευταία φορά την σκόνη από το "ρετουσάρισμα" και έσκασα από την ζέστη των φούρνων στο εργαστήριο κεραμικής και πλαστικής. Ήταν η τελευταία φορα που έμπαινα στην αίθουσα σχεδίου.Είναι η πιο ωραία αίθουσα. Καβαλέτα παντού.Έργα κρεμασμένα στον έναν τοίχο φτιαγμένα με διάφορες τεχνοτροπίες.
Λάδι,Ακουαρέλα,Τέμπερα,Ακρυλικό,Κολλαζ,Ξηροπαστελ,Ξυλομπογιες,Μολύβια,
Κάρβουνο,Μελάνι,Μαρκαδόρος.....Ίδια με αυτά που έχω σπίτι μου! Γύρω γύρω υπάρχουν διάφορες συνθέσεις για να σχεδιάσεις.Η Νίκη,ο Κούρος (που τώρα του έχουν βάλει κραγιόν, ενώ εμείς του είχαμε φορέσει καπελάκι κίτρινο του Bob μάστορα),o Ποσειδώνας με ένα φουλάρι στο κεφάλι,εμένα,εσένα,τα παιδιά πάνω στα τραπέζια να προσπαθούν να μείνουν ακίνητα για 10' μέχρι να τους σχεδιάσου (ο ένας έδειχνε το κωλοδάχτυλό του),το ποδηλατάκι.Αλήθεια..εκείνο το ποδηλατάκι τί το έκανα?? Ήταν το καλύτερο του εξαμήνου!Μικτή τεχνική,ακρυλικό με ξλομπογιά.. Α,ναι!! Το χάρισα σε κάποιον αγαπημένο!Τέλος,ανέβηκα στην αίθουσα των υπολογιστών.5 παιδιά περίμεναν να εκτυπώσουν στον plotter και άλλα 2 προσπαθούσαν να βγάλουν άκρη με τον εκτυπωτή τρισδιάστατης μακέτας (!!!).Τρομερό απόκτημα της σχολής!! Βάζεις,λέει, τα σχέδια μέσα,αυτό τα "διαβάζει" και σου βγάζει το μοντέλο σε μικρής κλίμακας μακέτα..και όσο φτιάχνεται,εσύ το βλέπεις από το τζαμάκι!!!!!
Μέτα κατέβηκα κάτω,περνώντας από το ταρατσάκι, που αν αρχίσω δεν θα τελειώνω για αυτό.Έχουμε κάνει τα καλύτερα μεθύσια και τα καλύτερα πάρτυ εκεί!Εννοείται εν ώρα μαθήματος.Και εννοείται πως οι καθηγητές παρατούσαν τις διορθώσεις για να κεραστούν τσίπουρα.Χώρος διαλείμματος με κόκκινους χοντρούς σωλήνες για να καθόμαστε και μαύρο ταρτάν για δάπεδο.Στον ένα τοίχο πάντα κάποιος σπουδαστής εξέφραζε τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες..Και οι του Τ.Ε.Ι. τις έσβηναν με την απαίσια ροζουλί μπογιά.Εμείς τις εκφράσαμε στο δάπεδο....και έμειναν.............άφησα το χέρι μου εκεί!
Λοιπόν,δεν ήθελα τελικά να τελείωσει.Ακόμα λίγο.....Μόνο και μόνο γιατί ξεκινάει μια αρχή που είναι τόσο αβέβαιη που με κάνει να δειλιάζω.Κάθε αρχή και δύσκολη.Πόρωση χρειάζεται νομιζω...
Εύχομαι, λοιπόν, σε όλους (όχι όλοι απαραίτητα από την Αθήνα- την πόλη που σπουδάζω) τους ανθρώπους που αντάλλαξα απόψεις, που αλληλεπιδράσαμε, που μπήκαν και θα μείνουν στην ζωή μου και γενικότερα σε όσους "σημάδεψαν" την πιο όμορφη,απελευθερωμένη, που πάντα θα λησμονώ αναπωλώντας την, περίοδο της μέχρι τώρα ζωής μου, να είναι μονίμως πορωμένοι, απελπιστικά εμπνευσμένοι, αφόρητα δημιουργικοί και τέλος, τόσο διψασμένοι όσο τώρα για αναζήτηση της Αλήθειας και αλλαγή όσων δεν τους αρέσουν.

Στην φωτογραφία η Βάσω.Και στο βιντάκι του zamie η Βάσω.
http://www.youtube.com/watch?v=_GROL5fa2U8
http://www.youtube.com/watch?v=fxzs4zGQK_U&feature=related

2 σχόλια:

  1. Σου εύχομαι καλή τύχη σε ό,τι και αν αποφασίσεις να κάνεις από δω και πέρα. Το πιθανότερο είναι να έχεις μια σειρά από αναποδιές, ατυχίες και εμπόδια, θα πεινάσεις και θα μετανιώνεις την στιγμή που πήρες τέτοια απόφαση. Θα δουλέψεις σκληρά και συχνά χωρίς την αναγνώριση που σου αξίζει. Θα ακούσεις πολλά λόγια που θα σε κάνουν να πονέσεις. Κι όμως όλα αυτά θα σου φανούν μικρά μπροστά σε αυτό που νιώθεις όταν δημιουργείς και απολαμβάνεις αυτό που κάνεις. Όταν νιώθεις ότι γεννήθηκες για αυτό. Θα κάνεις αυτό που από παιδί ονειρευόσουν. Γιατί πήρες μια απόφαση που άλλαξε την ζωή σου. Κάτι που εγώ δεν έκανα.
    Εις το επανιδείν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ποτέ δεν είναι αργά!κάνε μια προσπάθεια να αλλάξεις αυτό που δεν σου αρέσει-ταιριάζει! ούτε εγω είμαι απόλυτα σίγουρη πως έχω γεννηθεί γι'αυτό.Η πορεία θα το δείξει....πολλά ευχαρστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή