Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011
Δεν βρίσκω τίτλο!
Λάδι,Ακουαρέλα,Τέμπερα,Ακρυλικό,Κολλαζ,Ξηροπαστελ,Ξυλομπογιες,Μολύβια,
Κάρβουνο,Μελάνι,Μαρκαδόρος.....Ίδια με αυτά που έχω σπίτι μου! Γύρω γύρω υπάρχουν διάφορες συνθέσεις για να σχεδιάσεις.Η Νίκη,ο Κούρος (που τώρα του έχουν βάλει κραγιόν, ενώ εμείς του είχαμε φορέσει καπελάκι κίτρινο του Bob μάστορα),o Ποσειδώνας με ένα φουλάρι στο κεφάλι,εμένα,εσένα,τα παιδιά πάνω στα τραπέζια να προσπαθούν να μείνουν ακίνητα για 10' μέχρι να τους σχεδιάσου (ο ένας έδειχνε το κωλοδάχτυλό του),το ποδηλατάκι.Αλήθεια..εκείνο το ποδηλατάκι τί το έκανα?? Ήταν το καλύτερο του εξαμήνου!Μικτή τεχνική,ακρυλικό με ξλομπογιά.. Α,ναι!! Το χάρισα σε κάποιον αγαπημένο!Τέλος,ανέβηκα στην αίθουσα των υπολογιστών.5 παιδιά περίμεναν να εκτυπώσουν στον plotter και άλλα 2 προσπαθούσαν να βγάλουν άκρη με τον εκτυπωτή τρισδιάστατης μακέτας (!!!).Τρομερό απόκτημα της σχολής!! Βάζεις,λέει, τα σχέδια μέσα,αυτό τα "διαβάζει" και σου βγάζει το μοντέλο σε μικρής κλίμακας μακέτα..και όσο φτιάχνεται,εσύ το βλέπεις από το τζαμάκι!!!!!
Μέτα κατέβηκα κάτω,περνώντας από το ταρατσάκι, που αν αρχίσω δεν θα τελειώνω για αυτό.Έχουμε κάνει τα καλύτερα μεθύσια και τα καλύτερα πάρτυ εκεί!Εννοείται εν ώρα μαθήματος.Και εννοείται πως οι καθηγητές παρατούσαν τις διορθώσεις για να κεραστούν τσίπουρα.Χώρος διαλείμματος με κόκκινους χοντρούς σωλήνες για να καθόμαστε και μαύρο ταρτάν για δάπεδο.Στον ένα τοίχο πάντα κάποιος σπουδαστής εξέφραζε τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες..Και οι του Τ.Ε.Ι. τις έσβηναν με την απαίσια ροζουλί μπογιά.Εμείς τις εκφράσαμε στο δάπεδο....και έμειναν.............άφησα το χέρι μου εκεί!
Λοιπόν,δεν ήθελα τελικά να τελείωσει.Ακόμα λίγο.....Μόνο και μόνο γιατί ξεκινάει μια αρχή που είναι τόσο αβέβαιη που με κάνει να δειλιάζω.Κάθε αρχή και δύσκολη.Πόρωση χρειάζεται νομιζω...
Εύχομαι, λοιπόν, σε όλους (όχι όλοι απαραίτητα από την Αθήνα- την πόλη που σπουδάζω) τους ανθρώπους που αντάλλαξα απόψεις, που αλληλεπιδράσαμε, που μπήκαν και θα μείνουν στην ζωή μου και γενικότερα σε όσους "σημάδεψαν" την πιο όμορφη,απελευθερωμένη, που πάντα θα λησμονώ αναπωλώντας την, περίοδο της μέχρι τώρα ζωής μου, να είναι μονίμως πορωμένοι, απελπιστικά εμπνευσμένοι, αφόρητα δημιουργικοί και τέλος, τόσο διψασμένοι όσο τώρα για αναζήτηση της Αλήθειας και αλλαγή όσων δεν τους αρέσουν.
Στην φωτογραφία η Βάσω.Και στο βιντάκι του zamie η Βάσω.
http://www.youtube.com/watch?v=_GROL5fa2U8
http://www.youtube.com/watch?v=fxzs4zGQK_U&feature=related
Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011
γκρόου απ!
[κλεμμένο.ωραίο ειναι.απο την Νεφέλη.Γιατί ε, κι εγω ετσι νομιζω θα νιωθω]
Και πάμε. Μπαμ χτυπάει η σκανδάλη και το τρέξιμο στην εύρεση δουλειάς. Δεν ξέρω αν είμαι η μόνη, η καλομαθημένη αλλά μου φαίνεται απείρως δύσκολο το εγχείρημα. Γονείς που με όλη την καλή πρόθεση προσέφεραν πολλά στα τέκντα τους και αυτά (ας μιλήσω για μένα όμως μόνο) -και αυτό δεν ξέρει πώς να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους. Οι προσδοκίες δημιουργούνται αυτόματα και ένα στοιχειώδες φιλότιμο δεν σ'αφήνει να κοιμηθείς ήσυχη τα βράδια. Βλέπω όλους τους 'επιτυχημένους' -ή έτσι όπως τους χαρακτηρίζει και περιγράφει η σύγχρονη κενωνία και αδυνατώ να με φαντασιωθώ ανάμεσά τους. Και δεν εννοώ το αναχρονιστικό σχεδόν πρότυπο επίδοξων γραβατωμένων νέων σε πολυεθνικές αλλά όλα τα 'αλτέρνατιβ' επαγγέλματα, από γκράφικ ντισαϊνερ, αρχιτέκτονες σε κουλ γραφεία, σχεδιαστές ρούχων. Επικρατεί μια κουλοσύνη που με γοητεύει μεν με αποκαρδιώνει δε. Όταν έχουν γίνει όλα, εσύ τι έχεις να προσφέρεις; Μπορεί και να μην είναι καν τόσοι οι κουλ τύποι σε κουλ θέσεις (συμπληρώνεται η λίστα με μουσικούς, συντάκτες σε περιοδικά, κινηματογραφιστές (..), σκηνοθέτες, ηθοποιούς) αλλά εγώ να τους βλέπω τόσους. Πολλαπλοί καθρέφτες που τοποθετούνται έτσι από τον σκηνοθέτη της εικόνας. Μαζοχισμός στο έπακρο. Δεν ξέρω αν είμαι η μόνη. Θέλει θάρρος και θράσος το πράγμα. Ποιός που αναρωτιόταν πιο πολύ απ'ό,τι έπραττε πήγε μπροστά; Και με το μπροστά εννοώντας όχι την ευθεία γραμμή της καριέρας αλλά το μπροστά του προσωπικού δρόμου. Έχει αυτός ο κόσμος θέση για αμφιβολίες; Στο εξώφυλλο του βημαγκαζίνου το φεϊσμπούκ. Έτσι για την εξέταση μιας παθολογικής περίπτωσης. Ένας στους πέντες κατοίκους της χώρας έχει προφίλ. Αφαιρούνται οι άνω των εξήντα και κάτω των 12 (θέλω να ελπίζω για το τελευταίο). Και στα καπάκια το φανταστικό γραφείο των κεντρικών του φμπ. Όταν έχεις τόση πληροφορία στο πιάτο, μπορείς να αμφιβάλεις; Αφού όλα είναι εκεί! Αναρωτιέμαι είμαι η μόνη που φοβάται; Που αναρωτιέται αν ο κόσμος έχει ανάγκη άλλη μια απόφοιτο ανώτατης σχολής, με εντάξει διάφορα ενδιαφέροντα, με ασφαλώς μια αίσθηση ματαιότητας; Μαθαίνεις, εξετάζεσαι και όμως είσαι σχεδόν πάντα ανεπαρκής. Γιατί υπάρχουν άλλοι πόσοι που έκαναν εκατό σεμινάρια, αξιοποιήσαν τον χρόνο τους, δεν βαρέθηκαν ποτέ, πολέμησαν τις ανασφάλειες τους αλλιώς. Είναι ωραίο να περνάς καλά, αλλά μέχρι πότε; Στον ονειρικό μου κόσμο δεν υπήρχαν ποτέ λουριά. Και όμως τώρα στέκομαι αντιμέτωπη απέναντι σε αυτόν τον κόσμο. Και μάλλον ήρθε η ώρα να τον απαρνηθώ.
Χτες που μιλήσαμε, είχες γυρίσει από το αλτέρνατιβ αρχιτεκτονικό γραφείο που δουλεύεις και μου έλεγες για τον διαγωνισμό που θα πάρετε μερος.Και όλα αυτά στην Βιέννη.......χαίρομαι!
Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011
κλαπ κλαπ κλαπ!
ΛΟΙΠΟΝ, ΑΣ ΑΡΧΙΣΩ ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΜΟΥ. ΤΕΛΙΚΑ, ΟΛΑ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.Ή ΜΗΠΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ??ΣΠΑΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ…..ΚΑΙ ΤΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΘΑ ΒΓΕΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ…ΠΟΤΕ ΒΓΑΙΝΕΙ ΘΕΤΙΚΟ..ΠΟΤΕ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΡΝΗΤΙΚΟ…ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ..ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕΝΕΙ ΙΔΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ..ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΠΕΦΤΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΚΑΣ ΚΑΤΩ ΣΑΝ ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ..! ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΤΩΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΣΟΥ ΜΕΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΚΟΥΣΟΥΡΙ ΒΕΒΑΙΑ, ΑΛΛΑ Ε..ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ..ΤΟ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ…ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΕΓΩ ΑΠΟΦΕΥΓΩ ΝΑ ΞΑΝΑΠΕΣΩ..Μ'ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟ..ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΕΓΩ ΛΕΩ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ "ΑΑΑΑ…ΦΕΤΟΣ..ΩΡΙΜΑΣΑ!"(ΤΡΟΜΑΡΑ ΜΟΥ!) ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ..ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ…ΔΕΝ ΛΕΩ, ΕΧΕΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ, ΑΛΛΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ ΛΙΓΟ..ΓΙΑΤΙ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΦΤΑΣΩ ΠΟΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΗΛΙΚΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΩ "ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΟ, i'm done!"….ΜΑΛΑΚΙΑ???..ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ..ΠΟΣΟ ΑΝΙΑΡΗ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ ΜΑΣ….
ΕΠΙΣΗΣ, ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΠΩΣ ΑΝ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΣΚΕΨΗΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ-ΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ-ΟΝΕΙΡΟΠΩΛΟ ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΙΣ ΑΚΡΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ. ΜΕΡΙΚΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ, ΑΛΛΟΙ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΛΛΑ, ΩΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΩΝ ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ..ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ!!
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ: ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΕΣΑΙ ΕΣΥ Ή ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΕ ΣΕΝΑ??
ΠΑΙΖΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟ ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ..ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΠΟΣΑ ΕΙΣΑΙ ΔΙΑΤΕΘΗΜΕΝΟΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ! ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΜΙΛΩΝΤΑΣ…
ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΟΛΛΗΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΠΑΙΡΝΩ ΣΥΧΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ Ή ΜΑΘΑΙΝΩ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥΣ.ΟΙ ΚΟΛΛΗΤΟΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΕΚΤΙΜΩ ΚΑΙ ΣΕΒΟΜΑΙ ΒΑΘΥΤΑΤΑ.ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΖΩ ΕΠΙΣΗΣ, ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΠΑΨΕΙΣ ΝΑ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ (ΓΙΑ Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ) ΧΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΟΥ ΓΙ' ΑΥΤΟΝ!..ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ, ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ ΠΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΞΕΡΩ, ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ, ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΑΛΛΗΛΟΕΠΙΔΡΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ΚΑΙ ΕΝΤΕΧΝΑ ΑΛΛΗΛΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ "ΕΙΝΑΙ" ΜΑΣ..ΔΡΑΣΗ-ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ..ΕΤΣΙ ΠΑΕΙ..ΤΟ ΛΕΕΙ ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΙ Ο ΝΕΥΤΩΝΑΣ…ΑΡΚΕΙ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΑΙΩΡΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΘΕΤΙΚΗ…ΚΑΙ ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΩ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΝΑ ΨΑΧΝΩ "ΚΟΛΛΗΤΟΥΣ" ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ ΚΑΙ ΔΟΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ…..ΜΜΜ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ!!
ΑΚΟΜΗ, ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑ ΠΩΣ Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΠΑΙΖΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΡΟΛΟ!! ΚΑΤΑ ΕΝΑΝ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΛΟΓΟ…ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΤΕΛΕΙΑ! ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΠΑΝΙΟ ΚΑΙΡΟ!! ΑΝ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΤΗΝ ΜΥΡΩΔΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΕΝΑ ΑΝΕΠΑΙΣΘΗΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ…Ή ΜΙΑ ΑΗΔΙΑ…ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΞΗΣ: ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ "ΑΛΛΑΞΩ" ΤΗΝ ΜΥΡΩΔΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΣΩ??? Ή ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΟΡΙΖΕΙ ΜΙΑ ΟΣΜΗ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ…? ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ, ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΜΥΡΙΖΕ ΟΜΟΡΦΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΜΥΡΩΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΡΙΑ ΠΟΥ ΑΙΩΡΟΥΝΤΑΙ ΓΥΡΩ ΜΟΥ, ΜΟΥ ΤΣΙΜΠΑΝΕ ΤΑ ΡΟΥΘΟΥΝΙΑ ???…ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΤΗΝ ΜΥΡΩΔΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ??…Ε,ΑΥΤΟ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ!!
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΥΡΩΔΙΕΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΙΔΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ, ΡΕ ΑΔΕΡΦΕ, ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΟΣ, ΠΟΙΟΣ Ο ΚΑΚΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΟΣ Ο ΤΑΙΡΙΑΣΤΟΣ???
ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ..ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ!!!
ΤΕΛΙΚΑ, ΑΠΟ ΟΠΟΙΑ ΜΕΡΙΑ ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΣΚΕΦΤΩ ΔΕΝ ΒΓΑΖΩ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ…
ΕΝΑ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ…~~~ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ~~~ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΜΥΡΩΔΑΤΟΣ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ !!!
Υ.Γ.1:καταραμένη σχολή που θέτεις ερωτήματα ζωής μέσω των θεωριών της τέχνης και των πιεσμένων με χρονοδιάγραμμα, εμπνεύσεων
Υ.Γ.2: η Άλκηστη μόλις πήρε 9 για το έπιπλο που σχεδίασε! Ένα κλαπ για την έγκαιρη και πετυχημένη πρόκληση της έμπνευσής της! ΚΛΑΠ!
i stood and watched, i wanted to be part
the trains never came though i definitely felt that they would crash me down with a giant bat
hey hey hey hey hey mr Jung
you were so dirty and so sad and wearing rugs
but you were pretty, you had my hugs
and then you playing football with a crazy ball, you and the base player, you made me fall
but i was not ashamed, i wore a bathing suit
i giggled and you laughed at me, you made me shoot
hey hey hey hey hey mr Jung
you you you you you mr Jung
τέλος!
she's destined to please, not minding kissing my lips, i wanna see her
born with more than just a mind,
i know that she's my kind of girl
the grace and defeat, the love and hate they do meet in her
her eyes are devine, her blood does taste like old wine
drink her
born with more than just a mind,
i know that she's my kind of girl
i'm burning some trees and walking well on the seas i wanna see her.
her eyes are devine, her blood does taste like old wine.
drink her.
Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011
ευθανασια : επιλογη συνειδησης?
[...Ευθανασία: «ευ» και «θάνατος». Ένας καλός θάνατος. Δύσκολες λέξεις για να πεις στους γονείς ενός παιδιού που μετά από δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια ελπίζουν ακόμα για ένα θαύμα. Ο γιατρός κάλεσε τη μητέρα και τον πατέρα του Γκάους στο ιατρείο του. Έπρεπε να τους μιλήσει και να τους εξηγήσει το ευαίσθητο αυτό θέμα. Θα του χορηγήσει ένα αναισθητικό φάρμακο σε δόση που προκαλεί αμέσως την απώλεια της συνείδησης, στη συνέχεια βαθύ ύπνο, αναισθησία και τελικά το θάνατο.
Όλα αυτά μέσα σε τέσσερα λεπτα!
Στο πρώτο λεπτό έχει επέλθει ο κλινικός θάνατος: όταν η αναπνευστική και η καρδιακή λειτουργία παύσουν τότε ο θάνατος έχει επέλθει. Στο δεύτερο λεπτό επέρχεται ο θάνατος του εγκεφάλου: αν ο εγκέφαλος στερηθεί το οξυγόνο για μια κριτική περίοδο, συμβαίνουν μη αναστρέψιμες μεταβολές που εμποδίζουν την ανάνηψη του ατόμου. Στο τρίτο λεπτό επέρχεται ο βιολογικός θάνατος που υπονοεί το μη αναστρέψιμο και μόνιμο τέλος της «σωματικής ζωής». Στο τέταρτο λεπτό επέρχεται ο κυτταρικός θάνατος ο οποίος υπονοεί τον οριστικό τερματισμό των διαδικασιών της ζωής στο συγκεκριμένο άτομο. Στον Γκάους. Στο παιδί τους. Οι γονείς έκλαιγαν συνέχεια ήταν αδύνατο να μιλήσουν. Κοιτάχτηκαν για μια στιγμή και τα μάτια τους ήταν θαμπά από τα δάκρυα. Είχαν πάρει την απόφαση τους.
Όταν η ζωή είναι στο τέλος της και οι γιατροί έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά, όταν κάθε εισπνοή είναι πόνος, όταν το βογγητό που βγαίνει από έναν άνθρωπο κάνει έναν ολόκληρο όροφο νοσοκομείου να κλαίει και όταν οι δύο λύσεις, Θεός και Επιστήμη έχουν αποχωρίσει από το πεδίο μάχης και τα παυσίπονα έχουν γίνει εικοσιτετράωρη τροφή, τι γίνεται;...]
παγωνεις..το σκεφτεσαι μια..το απορριπτεις...το 3ανασκεφτεσαι..το ζυγιαζεις...δακρυζεις..κλαις βουβα...το επιλεγεις..ποσοι θα το εκαναν? ποσοι θα σταματουσαν να ελπιζουν εστω και μετα απο 18 χρονια?...και ποσοι θα τους κατεκριναν γιαυτο?...ποσο ποναει ενας θανατος οταν τον επιλεγεις? νιωθεις δολοφονος ή δειλος?...ενοχες ή λυτρωση?...
...εγω θα το εκανα...
Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011
ανθρωποι πιονια.
ΔΕΝ ειναι αλογακι,σιγουρα...το αλογακι "πηδα",3εγλιστρα απο την κοντρα... ειναι η ηρεμη δυναμη,δεν κανει εντονη την παρουσια του ουτε την απειλη του...
ΔΕΝ ειναι ουτε α3ιωματικος... ειναι εφετζης...παει δια της "πλαγιας" οδου...3επεταγεται απτο πουθενα με ενα σαρδονιο χαμογελο...δεν τον κανεις φιλος σου..απλα τον χρησιμοποιεις για το σκοπο σου...
ΔΕΝ ,μμμ, ουτε πυργος... ο πυργος ειναι η σιγουρη δυναμη...ειναι αυτος στον οποιο βασιζεσαι για τα προβληματα σου,αλλα δεν τον παιρνεις μαζι σου και σε ολες τις ε3ορμησεις...
ΔΕΝ ειναι σιγουρα ο πουστης βασιλιας...ειναι απτην αρχη Ο "κακος"...Ο τυραννος...Τον προστατευεις γιατι σου επιτρεπει να παι3εις...αλλα δεν μπορεις να βρεις καλο πανω Του..ουτε καν στο σταυρο που κουβαλαει... δε σε συμπαθει ουτε και εσενα,εισαι αναλωσιμος γι'Αυτον...κι Αυτος για σενα μια ιδεα...
ΣΙΓΟΥΡΑ ειναι πιονι..... 3εχωριζουν τα πιονια μετα3υ τους?!..ολα τις ιδιες κινησεις,εν δυναμει,αλλα σε διαφορετικο χρονο και χωρο... τελικα τι τα κανει να 3εχωριζουν...γιατι 3εχωριζουν...άλλα φαγωνονται πιο γρηγορα..άλλα βρισκονται σε πιο καιριες θεσεις οποτε γινονται θυματα σε ενα βωμο κερδοσκοπιας καθαρης...
ΑΧ τελικα τι συμβαινει!?... μηπως οι ανθρωποι δεν ειναι πιονια?? μηπως δεν μπορουμε να τους κατατα3ουμε σε καηγοριες??...μηπως ολο το σκεπτικο ειναι ανωφελο...αμιγης αμπελοφιλοσοφια...
ΔΕΝ μπορω να καταλη3ω....
ΔΕΝ υπαρχει λογος "υπαρ3ης αλλα και συνυπαρ3ης"...
ΤΕΛΟΣ...
μπροστά σε αδειανά μπουκάλια μπύρας
με βλέμμα καρφωμένο στο ταβάνι
Έξω κυλάει της πόλης το ποτάμι
δε μου 'πες στα ταξίδια σου τι είδες
αν όπως πήγες γύρισες δεν πήγες
στου κόσμου το πολύχρωμο χαρμάνι
Δώσε μου την αρμύρα σου και πάρε τη βροχή μου
κι άκου τα λόγια που έλεγαν οι μύστες της ερήμου
φωτιά γυρεύει η φωτιά και η αγάπη πόνο
τον εαυτό σου δε θα βρεις αν δεν χαθείς στον κόσμο
Θαμπώσαν οι ανάσες μας το τζάμι
κι εσύ μ' ένα δαφνόφυλλο στα χείλη
πώς θα 'σαι πάντα λες σκιά μου φίλη
και στρίβεις μ' ένα αντίο στο λιμάνι
Έξω κυλάει της πόλης το ποτάμι
δε μου 'πες στα ταξίδια σου τι είδες
αν όπως πήγες γύρισες δεν πήγες
στου κόσμου το πολύχρωμο χαρμάνι
Δώσε μου την αρμύρα σου και πάρε τη βροχή μου
κι άκου τα λόγια που έλεγαν οι μύστες της ερήμου
φωτιά γυρεύει η φωτιά και η αγάπη πόνο
τον εαυτό σου δε θα βρεις αν δεν χαθείς στον κόσμο
Guess what!
ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ Μ'ΑΓΑΠΑΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ……ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΙΑ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΠΡΟΤΙΜΙΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΜΟΥ…ΓΙ ΑΥΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ….ΤΟ ΜΑΤΙ….ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ…ΤΑ ΜΗΝΥΓΓΙΑ…Ο ΑΥΧΕΝΑΣ..ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ…..
ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ….ΘΕΛΕΙ ΣΚΟΤΑΔΙΑ….ΔΕΝ ΣΥΜΠΑΘΕΙ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ…ΔΕΝ ΠΙΝΕΙ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΡΑΣΙ..ΑΠΕΧΘΑΝΕΤΑΙ ΤΑ ΤΥΡΙΑ..ΔΕΝ ΚΑΠΝΙΖΕΙ…ΔΕΝ ΠΙΝΕΙ ΚΑΦΕ (!!!)..ΔΕΝ ΠΡΟΤΙΜΑΕΙ ΤΟ ΣΕΞ ΚΑΙ ΤΙΣ "ΔΥΝΑΤΕΣ" ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ ...ΔΕΝ ΑΘΛΕΙΤΑΙ.. .ΚΑΙ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΠΩΣ ΠΡΙΝ ΕΚΔΗΛΩΘΕΙ ΣΤΕΛΝΕΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΕ ΜΕΝΑ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΜΑΓΙΚΟ!! ΑΥΡΑ , ΣΟΥ ΛΕΕΙ…..ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ "ΕΛΑ ΝΑ ΔΕΙΣ"……ΚΡΑΤΑΕΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ 4 ΜΕΡΟΝΥΧΤΑ….ΧΥΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΜΙΑ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΜΟΥ..ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΜΙΑ ΜΕΡΙΑ…ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΑΝΗ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΒΟΛΙΚΗ ΓΙ ΑΥΤΗΝ ΚΙ ΕΤΣΙ, ΑΛΛΑΖΕΙ ΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ….
ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΞΥΠΝΑΩ ΜΑΖΙ ΤΗΣ….ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΟΥ ΠΑΛΛΟΜΕΝΟΥ ΠΟΝΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ…….. ΜΕ ΕΞΑΝΤΛΕΙ…ΕΜΕΝΑ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΨΥΧΙΚΑ…ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΟΥΣ…ΚΙ ΕΓΩ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ…ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΚΙΟΛΑΣ…ΜΟΥΧΛΙΑΣΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥΤΕΣ..
ΕΤΣΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ……….ΒΙΤΣΙΑ…
ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΑΣΩ….ΟΛΑ ΜΟΥ ΤΑ ΣΩΘΗΚΑ….Ο,ΤΙ ΕΧΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ…ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΛΩ ΟΛΑ!!! ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΚΑΙ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΜΟΥ ΜΕΡΙΑΣ.. ΜΕ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙ, ΤΟ ΞΕΡΩ…ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΟΚΕΙΨΩ..ΟΧΙ ΣΗΜΕΡΑ…. ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ…ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΑΡΟΥΜΠΑΛΑ…ΜΕ ΖΑΛΙΖΕΙ…ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΚΑΤΕΒΑΖΕΙ ΣΤΡΟΦΕΣ…ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ…Ή ΜΑΛΛΟΝ ΟΧΙ! ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ…ΜΟΝΟ ΑΥΤΗΝ!! ΤΗΝ ΕΧΩ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ….ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΒΡΟΜΙΚΗ, ΛΙΓΔΙΑΣΜΕΝΗ, ΜΕΣΟΚΟΠΗ, ΑΝΥΠΑΝΤΡΗ ΓΥΝΑΙΚΑ..ΨΗΛΗ…ΔΥΣΟΣΜΗ…ΜΕ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΑΝΤΑΥΓΙΕΣ..ΜΕ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΑ ΚΡΕΑΤΑ ΔΕΞΙΑ ΚΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ…. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΜΟΥ….ΤΗΣ ΕΧΩ ΔΩΣΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ…ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΝ ΞΕΓΕΛΟΥΣΑ ΜΑ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΤΑ ΣΥΝΗΘΙΣΕ ΤΑ ΤΕΡΤΙΠΙΑ ΜΟΥ….ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΚΟΝΤΡΑ ΝΑ ΤΗΣ ΠΑΩ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ…ΑΥΤΗ ΕΚΕΙ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!! ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΓΕΛΑΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ…
ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΘΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΤΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ… ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΔΡΑΣΤΙΚΟ…… ΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΡΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΑΚΡΙΒΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ..ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ???
ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΝΑ ΑΣΚΕΙ ΠΙΕΣΗ ΣΤΟ ΚΡΑΝΙΟ ΜΟΥ….ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΧΕΡΙ ΝΑ ΤΡΙΒΕΙ ΤΟΝ ΣΒΕΡΚΟ ΜΟΥ….ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ ΝΑ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΜΕ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ… ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΝΑ ΜΕ ΤΡΑΒΑΕΙ ΟΤΑΝ ΠΕΦΤΩ ΧΑΜΗΛΑ…ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ…ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΝΑ ΤΟΥ ΦΩΝΑΖΩ "ΚΟΛΛΑ ΤΟ! ΝΙΚΗΣΑΜΕ! "…ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΝΑ ΜΕ ΑΝΤΕΧΕΙ… ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΝΑ ΣΚΟΥΠΙΖΕΙ ΤΟ ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΟ ΔΕΞΙ ΜΟΥ ΜΑΤΙ ΧΩΡΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ…ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΠΟΥ,ΕΝΩΜΕΝΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ, ΘΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΙΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΧΟΥΦΤΑ ΤΟΥ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΙΑ ΜΕΡΑ…ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΠΑΡΕΑ ΜΟΥ...
ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟΣΑ ΧΕΡΙΑ….ΑΣ ΣΗΚΩΣΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΚΙ ΑΣ ΜΟΥ ΣΦΥΡΙΞΕΙ……!
ανθρωποι πιονια.
[μια παρεα 3εκιναει (δεν κανω αναφορα σε φιλιες οποτε ας αρκεστουμε σε γενικοτητες) οταν εχεις κοινα ενδιαφεροντα,λιγη κοινη τρελα,παρομοια ιδιοσυγκρασια,ιδεες και πραγματα που εχουν μοιραστει ε3ισου,κα8ημερινοτητες εν ολοιγοις...]
Ποιο το λαθος στην ολη πρα3η?..
(για κανενα λογο η αναφορα...δεν 3ερω τι σκεφτομουν.. ντροπη μου)
http://www.youtube.com/watch?v=nB2LqWMpeIU&feature=related
Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011
"Τ' αηδόνια δε σ' αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες''.
Αηδόνι ντροπαλό, μες στον ανασασμό των φύλλων,
σύ που δωρίζεις τη μουσική δροσιά του δάσους
στα χωρισμένα σώματα και στις ψυχές
αυτών που ξέρουν πως δε θα γυρίσουν.
Τυφλή φωνή, που ψηλαφείς μέσα στη νυχτωμένη μνήμη
βήματα και χειρονομίες. δε θα τολμούσα να πω φιλήματα.
και το πικρό τρικύμισμα της ξαγριεμένης σκλάβας.
"Τ' αηδόνια δε σ' αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες".
Ποιες είναι οι Πλάτρες; Ποιος το γνωρίζει τούτο το νησί;
Έζησα τη ζωή μου ακούγοντας ονόματα πρωτάκουστα:
καινούργιους τόπους, καινούργιες τρέλες των ανθρώπων
ή των θεών.
η μοίρα μου που κυματίζει
ανάμεσα στο στερνό σπαθί ενός Αίαντα
και μιαν άλλη Σαλαμίνα
μ' έφερε εδώ σ' αυτό το γυρογιάλι.
Το φεγγάρι
βγήκε απ' το πέλαγο σαν Αφροδίτη.
σκέπασε τ' άστρα του Τοξότη, τώρα πάει να 'βρει
την καρδιά του Σκορπιού, κι όλα τ' αλλάζει.
Πού είναι η αλήθεια;
Ήμουν κι εγώ στον πόλεμο τοξότης.
το ριζικό μου, ενός ανθρώπου που ξαστόχησε.
Αηδόνι ποιητάρη,
σαν και μια τέτοια νύχτα στ' ακροθαλάσσι του Πρωτέα
σ' άκουσαν οι σκλάβες Σπαρτιάτισσες κι έσυραν το θρήνο,
κι ανάμεσό τους-ποιος θα το 'λεγε-η Ελένη!
Αυτή που κυνηγούσαμε χρόνια στο Σκάμαντρο.
Ήταν εκεί, στα χείλια της ερήμου. την άγγιξα, μου μίλησε:
"Δεν είν' αλήθεια, δεν είν' αλήθεια" φώναζε.
"Δεν μπήκα στο γαλαζόπλωρο καράβι.
Ποτέ δεν πάτησα την αντρειωμένη Τροία".
Με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο στα μαλλιά, κι αυτό
το ανάστημα
ίσκιοι και χαμόγελα παντού
στους ώμους στους μηρούς στα γόνατα.
ζωντανό δέρμα, και τα μάτια
με τα μεγάλα βλέφαρα,
ήταν εκεί, στην όχθη ενός Δέλτα.
Και στην Τροία;
Τίποτε στην Τροία-ένα είδωλο.
Έτσι το θέλαν οι θεοί.
Κι ο Πάρης, μ' έναν ίσκιο πλάγιαζε σα να ήταν πλάσμα
ατόφιο.
κι εμείς σφαζόμασταν για την Ελένη δέκα χρόνια .
Μεγάλος πόνος είχε πέσει στην Ελλάδα.
Τόσα κορμιά ριγμένα
στα σαγόνια της θάλασσας στα σαγόνια της γης.
τόσες ψυχές
δοσμένες στις μυλόπετρες, σαν το σιτάρι.
Κι οι ποταμοί φουσκώναν μες στη λάσπη το αίμα
για ένα λινό κυμάτισμα για μια νεφέλη
μιας πεταλούδας τίναγμα το πούπουλο ενός κύκνου
για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη.
Κι ο αδερφός μου;
Αηδόνι αηδόνι αηδόνι,
τ' είναι θεός; τι μη θεός; και τι τ' ανάμεσό τους;
"Τ' αηδόνια δε σ' αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες".
Δακρυσμένο πουλί,
στην Κύπρο τη θαλασσοφίλητη
που έταξαν για να μου θυμίζει την πατρίδα,
άραξα μοναχός μ' αυτό το παραμύθι,
αν είναι αλήθεια πως αυτό είναι παραμύθι,
αν είναι αλήθεια πως οι άνθρωποι Δε θα ξαναπιάσουν
τον παλιό δόλο των θεών.
αν είναι αλήθεια
πως κάποιος άλλος Τεύκρος, ύστερα από χρόνια,
ή κάποιος Αίαντας ή Πρίαμος ή Εκάβη
ή κάποιος άγνωστος, ανώνυμος που ωστόσο
είδε ένα Σκάμαντρο να ξεχειλάει κουφάρια,
δεν το 'χει μες στη μοίρα του ν' ακούσει
μαντατοφόρους που έρχουνται να πούνε
πως τόσος πόνος τόση ζωή
πήγαν στην άβυσσο
για ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν Ελένη.
about beauty.........
cigarettes and chocolate!
απογοητευεσαι που μεχρι να συνειδητοποιησεις πως λειτουργεις εχεις νιωσει αλλα 345.765 ερεθισματα..φανταζεσαι το χρονο που θα σπαταλουσες αν καθοσουν να αναλυσεις και να περιγραψεις καθε ενα απο αυτα!?...
και εν παση περιπτωσι,εχεις χασει το παιχνιδι της αναλυσης προ καιρου..εχεις χαθει στις λε3εις,σε κατι που θελεις να δει3εις (μπορει και οχι..),σε κατι μη ρεαλιστικο..εχεις χασει τον εαυτο σου στην προσπα8εια σου να τον ερμηνευσεις σωστα (φυσιο-/παθοφυσιο-λογικα)...
σου εμεινε λιγη παραπανω γνωση ασυνδετη,λιγα παραπανω βρωμικα πιατα με παγωμενη κουβερτουρα,λιγα παραπανω αδεια μπουκαλια γενικοτερης αλκοολικης και μη φυσιογνωμιας και κατα πολυ λιγοτερες μελανες...
και αναρωτιεσαι πως η νικοτινη φτανει σε 8 δευτερολεπτα στον εγκεφαλο σου...
http://www.youtube.com/watch?v=Ggk2HGK5RWE
http://www.youtube.com/watch?v=i6N0sNMKFO4
vals
και τελικά ο ήλιος βγήκε ουρλιάζοντας μέσα απ'την ματωμένη από το άγχος μύτη τ'ουρανού. Με ένα στομάχι κόμπο. Με ανάσα βρόμικη από τσιγάρα και τουλάχιστον 5 καφέδες......και προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του που τρέμουν και πονάνε απο την αϋπνία και την εξάντληση. Κι όμως λάμπει καλυμμένος απο την κίτρινη, φωτεινή επιφάνειά του....
just listen to the music and....breath in.....breath out.....breath in.....breath out.......indeed, i did broke a/2/345/8.665/10.435 leg(s).
Για την Μαρία την Μεγάλη!
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΒΡΑΔΥΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΥΣΤΗΣ Ο ΥΠΝΟΣ ΕΧΕΙ ΦΥΓΕΙ....ΣΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΣΠΙΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ, ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΚΑΘΕΣΑΙ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΣ ΑΠΟΧΑΥΝΩΜΕΝΟΣ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΥΧΑΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΣΤΙΑΖΕΙΣ....ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ Τ-Ι-Π-Ο-Τ-Α...ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΑΠΛΩΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΩΡΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΤΟ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ...-ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ-..ΚΛΕΙΝΕΙΣ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΕΙΣ..ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΗ Η ΩΡΑ Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΕΡΘΟΥΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΟΙ ΠΙΟ ΚΡΥΦΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ.ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΕΙΠΩΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ, ΜΑΛΛΟΝ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ...ΣΥΝΗΘΩΣ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΣΕ ΣΙΩΠΗΛΟ ΚΛΑΜΑ.ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΛΥΤΡΩΣΗ...ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ....ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ, ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΗΧΟΙ
που χει κάνει το πιο ωραίο παιδί της χαρίζω
κι αν δακρύζω δε μ' αρέσει
είναι πολλή
η αγάπη που χει δώσει
Μα το ωραίο της παιδί δεν θα τη προδώσει
πριν παλαβώσει θα της πει σ' αγαπώ
κι αυτή θα το φιλήσει και θα πει
το γλυκό μου το παιδί
hey you...
kalhnuxta
kai break a/2/45/234/7896 leg/s!
http://www.youtube.com/watch?v=c-DcfB0AL3Y
η καρεκλα!
νομιζω μου 'γνεψε.. χαμογελα μου!
http://www.youtube.com/watch?v=CS0ki5z4XlQ&feature=related
Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011
to begin with...
kalhmera vrwmikh mera!