Δεν μπορω να γραψω μονο για σενα. Σας σκεφτομαι ολους. Παλιους, 8εοπαλιους, προπολεμικους, τωρινους, χειμερινους, εορταστικους, καλοκαιρινους, περιστασιακους, αλη8ινους, παιχνιδιαρικους, σοβαρους, καινουριους, ανεφικτους, πα8ιασμενους, 3ενερωτους , μελλοντικους και ονειρεμενους εραστες.. Τα φαντασματα των ανα3ιων εραστων..
Κι ομως, τους ερωτευτηκα ολους και τις ποθησα ολες τους..
Δε θα γραψω.. με κερδισαν.. θα τους κρατησω στη σκεψη μου.. στο χαος μου γιατι στην τα3η δε ζησανε ποτε τους.. τοσες σκεψεις και τοση ωρα σκεψεων χαμενες και αφιερωμενη στην εσωστρεφεια,αντιστοιχα.. Καληνυχτα σας, Μορφες..
http://www.youtube.com/watch?v=NnzIrRykilA
Αποσπάσματα από τις σημειώσεις που διαβάζω για την Παρασκευή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ "ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΥ"
"Ωραιότερο από κάθε ωραίο πράγμα είναι το ερείπιο αυτού του πραγματος" έλεγε ο Rodin. [...] "Μ'αρεσουν οι ατελείωτες εργασιες", διακηρυσσε ο Turner, και απο τον ιμπρεσιονισμο που διαλυει τα ορια της μορφης, περναμε στον αναλυτικο κυβισμο που αναλυει την παράστασή της σε μνημονικά επίπεδα, στον εξπρεσσιονισμό που την διαλύει, στην αφηρημένη ζωγραφική που αποτελεί την έσχατη φυγή από κάθε μορφη. "Το ενδιαφέρον έτσι του καλλιτέχνη έχει στραφεί προς την αναπαράσταση προς την δομή, την δομή των μορφών εν γενέσει" [......] "Είναι φανερό πως οι ατελείωτες μορφες στο εργο τεχνης είναι έγκυες πολλων δυνατοτητων, γιατι αφηνουν την φαντασια ελευθερη να εικάσει που βαίνει, γιατί το τέρμα είναι άγνωστο και ο σκοπός ασαφης.." και πως "αποτελούν ίχνη μιας περιπετειας που ο θεατης καλείται να μαντέψει που θα τον οδηγήσει",λεει ο Μιχελής.Σ'αυτην την περιπετεια, συμπληρωνουμε, καλειται ο θεατης να συμμετασχει νοερώς, αυτή δε η νοερή συμμετοχή είναι που κάνει το ατελείωτο έργο να έχει ιδιαίτερη γοητεία.
ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ Ή ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ GESTALT
[...] γράφει ο Perls, "ο ανθρωπος στην σχεση του προς το πεδιο του, πιο ειδικά προς το περιβάλλον του, έχει ανάγκες και ένα συστημα προσανατολισμού με το οποιο τις ικανοποιει, έχει και συνήθειες προς τα πράγματα που μπορούν να βοηθήσουν ή να εμποδίσουν την αναζήτηση για ικανοποίηση.Ο Φρόυντ το περιέγραψε αυτο λέγοντας οτι τα αντικείμενα στον κόσμο επιδέχονται μια κάθεξη.Με τους όρους της Gestalt θα λέγαμε οτι τα αντικείμενα γινονται Μορφές.Αυτά που είναι επιθυμητά, γιατί βοηθούν στην ικανοποιηση των αναγκων του, έχουν μια θετική κάθεξη...Στην προσπαθεια του να αποκτησει (ή να δημιουργήσει),μορφές με θετική κάθεξη, ο άνθρωπος επικοινωνεί με το περιβάλλον του,στρέφεται προς αυτό.."
2 απο τις πολλες θεωρίες για τις Μορφες.
και μια 3η
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΗ
Μια μορφη δεν υπαρχει απο μόνη της.Υπάρχει μεσα σ'εναν χωρο πραγματικο,υπαρχει μεσα σε μιαν εκταση λιγο-πολυ δεδομενη,τουλαχιστον απ'το οπτικο μας πεδιο.Υπαρχει μεσα σ'ενα φοντο τουλαχιστον απαραιτητο για , για να λειτουργησει και να γινει αντιληπτο τριγύρω της το κενο.Ταυτοχρόνως ομως η ύπαρξη της είναι και νοητη.Νοούμε δηλαδη οτι υπαρχει: ταυτοχρονα με την οραση ή την αφή λειτουργει και η νοηση, ή καλλιτερα οι αισθησεις μας λειτουργουν (*και) για την νοηση.Και νοουμε οτι υπαρχει μεσα σ'έναν χωρο, καθόσον η έννοια της υπαρξης με την αισθηση ή νόηση ύπαρξης κάποιου χωρου είναι αδιαίρετες: δεν νοουμε οτι κατι υπαρχει,χωρις ταυτοχρόνως,συνειδητως ή ασυνειδήτως, να νοουμε κι εναν χωρο μεσα στον οποιο υπαρχει.[....]
Ο χωρος οπου κινειται η ζωη μας ειναι ενα δεδομενο στο οποιο υποτασσομαστε, ενω ο χωρος της τεχνης ειναι ευπλαστος και μεταβλητος.Εδώ βρισκεται μερος τουλαχιστον της ελευθεριας που προσφερει το ερχο τεχνης.Δια μεσου αυτου μπορουμε να συνδιαλλαγουμε με χωρους, να μεταφερθουμε σε χώρους ηδονικούς για το πνευμα μας και την ψυχη μας, χωρους που δεν υπακουουν αναγκαστικά στουν νομους του δεδομενου χωρου που η κινηση του σωματος μας ειναι υποταγμενη,Αυτά βεβαιως ισχυουν για την κάθε Μορφη, την "μη καλλιτεχνικη", που ηθελημενα ή οχι, ειναι φορτισμενη με τις παραπανω ιδιοτητες.Το μέχρι που τωρα μπορει να φτασει αυτος ο νοητος χωρος, εξαρταται απο την δυναμη της μορφης ή/και της λειτουργίας της να επικαλεστει, στο πνευμα του θεατη, τον όποι "ολικο και ικανο" χώρο, και ετσι να φερει τον θεατη σε συνδιαλλαγη μ'αυτον τον νοητο χώρο.Γιατί περί συνδιαλλαγής προκειται........